การตอบรับเสียงร้องเรียกของพระบาฮาอุลลาห์

“อะไรคือสิ่งที่เป็นที่ต้องการ ความรักต่อมนุษย์ ความจริงใจต่อทุกคน การสะท้อนถึงความเป็นอันหนึ่งเดัี่ยวของโลกของมนุษยชาติ การทำความดี การเป็นประกายของไฟของความรักต่อพระผู้เป็นเจ้า การได้มาซึ่งความรู้แห่งพระผู้เป็นเจ้า และนั่นคือสิ่งที่นำมาซึ่งความอยู่ดีของมนุษย์” – พระอับดุลบาฮา

แนวคิดสำคัญในคำสอนของบาไฮคือ ทำความงดงามให้เกิดขึ้นกับลักษณะภายในของตนและการบริการต่อมนุษยชาติเป็นด้านที่แยกออกจากกันไม่ได้ของชีวิต ท่านโชกิ เอฟเฟนดิได้ลิขิตในสาส์นในนามของท่านเองว่า

: เราไม่สามารแยกจิตใจของมนุษย์ออกจากสิ่งแวดล้อมภายนอกได้ และสามารถกล่าวได้ว่าเมื่อสิ่งใดสิ่งหนึ่งในสิ่งเหล่านี้ได้รับการเปลี่ยนแปลงและได้รับการปรับปรุงตามไปด้วย คนเป็นส่วนตัวภาพหนึ่งของโลก ชีวิตภายในของเขาเป็นตัวสร้างสิ่งแวดล้อมและตัวมันเองก็ได้รับผลกระทบในเชิงลึกจากสิ่งแวดล้อมนั้นด้วย สิ่งหนึ่งทางการกระทำต่ออีกสิ่งหนึ่งและทุกๆการเปลี่ยนแปลงในชีวิตของมนุษย์เป็นผลจากปฏิกิริยาต่อกันที่มีต่อกันนี้

เพื่อแสดงให้เห็นถึงสิ่งที่ บาไฮได้มีความซาบซึ้งเกี่ยวกับการปฏิบัติการแบบจุดประสงค์สองด้านซึ่งเป็นพื้นฐานชีวิตของพวกเขาในการเข้าร่วมกับการเปลี่ยนแปลงของสังคม จุดประสงค์สองด้านนี้ช่วยก่อร่างต่อความพยายามของบาไฮในทุกเรื่อง ยกตัวอย่างดช่น พวกเขาไม่เพียงแต่เป็นที่คาดหวังว่าจะสวดมนต์อธิษฐานและไตร่ตรองประจำวันในชีวิตส่วนตัว แต่ยังมีความพยายามในการเติมใส่จิตวิญญาณในการอุทิศตนต่อสิ่งรอบตัวด้วย พวกเขาได้ถูกร้องขอว่า ไม่ควรแต่จะพัฒนาความรู้เชิงลึกให้ตัวเองเท่านั้น แต่ยังคงแบ่งปันคำสอนอื่นๆของพระบาฮาอุลลาห์ด้วย พวกเขาไม่เพียงถูกกระตุ้นให้เรียนรู้ที่จะต้านการบงการของกิเลสในชีวิตของตนเองได้ แต่ยังคงมุมานะด้วยความกล้าหาญและถ่อมตนเพื่อเปลี่ยนแปลแนวโน้มของวัฒนธรรมที่ทำให้ความรุ่งโรจน์ให้เกิดความอิ่มเอมใจและกัดกร่อนพื้นฐานของความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน