พระวจนะเร้นลับของพระบาฮาอุลลาห์

ดูกร ประชาชนผู้มีปัญญาที่จะรู้และหูที่จะฟัง

สมโพธน์แรกของพระผู้เป็นที่รักยิ่งคือ ดูกร นกไนติงเกลลึกลับ อย่าได้พักอยู่ที่ใดนอกจากในสวนกุหลาบแห่งธรรม ดูกร ผู้นำข่าวของโซโลมอนแห่งความรัก อย่าได้แสวงหาที่หลบภัยนอกจากในชีบาของพระผู้เป็นที่รักยิ่ง และ ดูกร นกฟีนิกซ์ที่ไม่รู้จักตาย อย่าได้อาศัยอยู่ที่ใดนอกจากบนภูเขาแห่งความซื่อสัตย์ นี้คือที่อาศัยของเจ้า ขอเจ้าเพียงแต่เหินด้วยปีกแห่งวิญญาณขึ้นไปสู่อาณาจักรอันไร้ขอบเขตและพยายามบรรลุเป้าหมายของเจ้า

(1)

ดูกร บุตรแห่งธรรม

วิหคแสวงหารัง นกไนติงเกลแสวงหาเสน่ห์ของกุหลาบ ขณะที่วิหคเหล่านั้นคือหัวใจของมนุษย์ซึ่งพอใจกับธุลีที่ไม่ยั่งยืน ได้หลงทางไกลออกไปจากรังนิรันดร์ และด้วยจมปลักอยู่ในความประมาท จึงถูกพรากจากความรุ่งโรจน์ของแสงธรรม อนิจจา ช่างประหลาดและน่าสงสารเพียงไร เพียงเพื่อน้ำถ้วยเดียว พวกเขาได้เมินไปจากทะเลวิจิของพระผู้ทรงความสูงส่ง และยังคงอยู่ห่างไกลจากขอบฟ้าแสนอำไพ

(2)

ดูกร สหาย

ในอุทยานของหัวใจ อย่าได้เพาะปลูกสิ่งใดนอกจากกุหลาบแห่งความรัก และอย่าเผลอให้นกไนติงเกล แห่งเสน่หาและความปรารถนาบินจากเจ้าไป จงถนอมมิตรภาพกับผู้มีธรรม และหลีกหนีการคบค้ากับผู้ไร้ศีลธรรม

(3)

ดูกร บุตรแห่งความยุติธรรม

คนรักจะไปที่ไหนได้นอกจากดินแดนของผู้ที่เขารัก และผู้แสวงหาคนใดจะมีใจสงบเมื่อห่างจากยอดปรารถนาของหัวใจ สำหรับคนรักที่แท้ การกลับมาอยู่ร่วมกันคือชีวิตและพรากจากกันคือความตาย อุราของเขาสิ้นความอดทนและหัวใจของเขาไร้ความสงบ สักกี่ชีวิตเขาก็ทิ้งได้เพื่อรีบไปยังสันนิวาสของผู้ที่เขารัก

(4)

ดูกร บุตรแห่งธุลี

แท้จริงแล้วเรากล่าวว่า ในบรรดามนุษย์ทั้งหมด ผู้ที่ลืมสติที่สุดคือ ผู้ที่โต้แย้งอย่างไร้สาระและพยายามเกินหน้าภราดรของเขา ดูกร ภราดรทั้งหลาย จงกล่าวว่า ขอให้การกระทำเป็นอาภรณ์ของเจ้า มิใช้คำพูด

(5)

ดูกร บุตรแห่งปฐพี

แท้จริงแล้วจงรู้เถิดว่า หัวใจที่ยังมีความริษยาเหลืออยู่แม้เพียงน้อยที่สุด จะไปไม่ถึงอาณาจักรนิรันดร์ของเรา และจะไม่ได้สูดสุคนธรสแห่งความบริสุทธิ์ที่โชยมาจากอาณาจักรอันวิสุทธิ์ของเรา

(6)

ดูกร บุตรแห่งความรัก

เจ้าอยู่แค่เพียงหนึ่งก้าวจากกุฎาธารอันรุ่งโรจน์และพฤกษาสวรรค์แห่งความรัก จงขยับไปหนึ่งก้าว และอีกก้าวหนึ่งไปให้ถึงอาณาจักรอมรแล้วเข้าไปสู่ปะรำนิรันดร ดังนั้นจงสดับฟังสิ่งเปิดเผยไว้โดยปากกาแห่งความรุ่งโรจน์

(7)

ดูกร บุตรแห่งความรุ่งโรจน์

จงว่องไวในวิถีธรรมอันวิสุทธิ์ และเข้ามาสู่ไกวัลของการสนทนากับเรา จงขัดหัวใจให้ผุดผ่องด้วยธรรมะ และรีบไปยังราชสำนักของพระผู้ทรงความสูงส่ง

(8)

ดูกร เงาที่หายวับไป

จงสลัดความสงสัยและบรรลุสู่ระดับอันสูงสุดของความมั่นใจ จงเปิดดวงตาแห่งธรรม เพื่อว่าเจ้าจะได้

ยลความงามอันผุดผาดและร้องว่า ความวิสุทธิ์เป็นของพระผู้เป็นนาย พระผู้สร้างที่ล้ำเลิศที่สุด

(9)

ดูกร บุตรแห่งกิเลส

จงสดับฟังสิ่งนี้ โลกียจักษุจะไม่มีวันเห็นความงามนิรันดร์ และหัวใจที่ไร้ชีวิตจะไม่ยินดีต่อสิ่งใดนอกจากบุหงาที่ร่วงโรย เพราะสิ่งเหมือนกันแสวงหาสิ่งที่เหมือนกัน และยินดีต่อการอยู่กับประเภทเดียวกัน

(10)

ดูกร บุตรแห่งธุลี

จงปิดตาของเจ้า เพื่อว่าเจ้าจะได้เห็นความงามของเรา จงปิดหูของเจ้า เพื่อว่าเจ้าจะได้ยินเสียงเพลงอันไพเราะของเรา อย่าติดอยู่ในวิชาที่เจ้าเรียนมา ?เพื่อว่าเจ้าจะได้เข้าถึงความรู้ของเรา และอย่าติดอยู่กับความร่ำรวย เพื่อว่าเจ้าจะได้รับส่วนแบ่งจากมหาสมุทรแห่งความมั่งคั่งอันไม่รู้สิ้นของเราไปชั่วกาลนาน จงอย่าพิศสิ่งใดนอกจากความงามของเรา จงอย่าสดับฟังสิ่งใดนอกจากวจนะของเรา จงชะล้างวิชาทั้งหมดออกไปให้เหลือแต่ความรู้ของเรา เพื่อว่าด้วยทรรศนะอันแจ่มชัด ด้วยหัวใจที่บริสุทธิ์และสดับตรับฟัง เจ้าจะได้เข้ามาในราชสำนักแห่งความวิสุทธิ์ของเรา

(11)

ดูกร มนุษย์ผู้มีสองตา

จงปิดตาหนึ่งและเปิดอีกตาหนึ่ง จงปิดตาที่มองโลกและทุกสรรพสิ่งในโลก และเปิดอีกตาหนึ่งเพื่อมองความงามอันวิสุทธิ์ของพระผู้เป็นที่รักยิ่ง

(12)

ดูกร บุตรหลานของเรา

เราเกรงว่าหากเจ้าถูกพรากจากเสียงเพลงของนกพิราบสวรรค์ ความราพณาสูรของเจ้าจะทอดเงามืดเข้ามาปกคลุม และยังไม่ทันได้พิศดูความงามของดอกกุหลาบ เจ้าสลายกลายเป็นน้ำและดินเสียแล้ว

(13)

ดูกร สหาย

จงอย่าละทิ้งความงามนิรันดร์เพื่อความงามที่จะต้องมลายไป และจงตัดเสน่หากับโลกแห่งธุลีนี้

(14)

ดูกร บุตรแห่งธรรม

เวลามาถึงแล้ว คือเวลาที่นกไนติงเกลแห่งความวิสุทธิ์จะไม่ได้เปิดเผยความลึกลับอีกต่อไป และพวกเจ้าทุกคนจะถูกพรากจากเพลงสวรรค์และสุรเสียงจากเบื้องบน

(15)

ดูกร ผู้ประมาทเป็นนิสัย

ธรรมะสุดคณนาเปล่งออกมาในพจนาเดียว และความลึกลับมากมายเปิดเผยไว้ในเพลงเดียว แต่อนิจจาไม่มีใครเงี่ยหูฟังหรือพยายามเข้าใจ

(16)

ดูกร สหาย

ประตูไปสู่นครที่ไร้อาณาบริเวณนั้นเปิดกว้างอยู่ และนิวาสของผู้เป็นที่รักชรรินด้วยโลหิตของคนรัก แต่ถึงกระนั้นเกือบทุกคนก็ยังพลัดไปจากนครนี้ เหลืออยู่เพียงไม่กี่คนและแม้แต่ในจำนวนไม่กี่คนนี้ มีเพียงแค่หยิบมือที่หัวใจบริสุทธิ์และจิตใจผุดผ่อง

(17)

ดูกร ผู้ที่อาศัยอยู่ในสวรรค์ชั้นสูงสุด

จงประกาศต่ออนุชนทั้งหลายที่มั่นใจว่า ???ภายในอานาจักรแห่งความวิสุทธิ์ ใกล้กับสรวงสวรรค์ ?????มีอุทยานใหม่งอกงามขึ้น ซึ่งห้อมล้อมด้วยเหล่าเทวัญจากพิมานอันประเสริฐ ในอาณาจักรเบื้องบน ??ดังนั้น จงพยายามเพื่อว่าเจ้าจะได้มาถึงอุทยานนี้ และไขความลึกลับของดอกไม้แห่งความรักในเทวารัณย์ เรียนรู้ความลับของเมธาสวรรค์อันล้ำเลิศจากผลไม้อนันต์ ผู้ที่เข้ามาอาศัยในอุทยานนี้จะได้พักหัวใจ

(18)

ดูกร ??สหายของเรา

เจ้าลืมรุ่งเช้าที่สดชื่นแจ่มใสนั้นแล้วหรือ ??ที่เจ้ามาชุมนุมกันกับเราท่ามกลางบรรยากาศแสนวิสุทธิ์ ??ภายใต้ร่มเงาของพฤกษาแห่งชีวิตในสวรรค์อันรุ่งโรจน์ เจ้าสดับฟังอย่างพรั่นใจเมื่อเราเอ่ยวจนะศักดิ์สิทธิ์ที่สุดทั้งสามนี้ ?ดูกรสหาย อย่าถือใจเจ้าสำคัญกว่าใจเรา อย่าได้ปรารถนาสิ่งที่เราไม่ต้องการให้กับเจ้า และอย่าเข้ามาหาเราด้วยหัวใจที่ไร้ชีวิตและแปดเปื้อนด้วยกิเลสตัณหา ?หากเจ้าเพียงแต่ชำระวิญญาณของตนเองให้บริสุทธิ์ ณ ชั่วโมงนี้เจ้าย่อมระลึกถึงสถานที่และบรรยากาศเหล่านั้นได้ และธรรมะจากวาทะของเราจะเป็นที่ประจักษ์ต่อเจ้าทุกคน

(19)

บรรทัดศักดิ์สิทธิ์ที่แปดในธรรมจารึกที่ห้าจากสวรรค์พระองค์ทรงกล่าวว่า:

ดูกร ??ผู้ที่กำลังนอนอยู่บนเตียงแห่งความประมาทเสมือนคนตาย

อายุล่วงเลยไปและชีวิตอันมีค่าของเจ้าใกล้จะสิ้นสุด ?ถึงกระนั้น แม้แต่ลมหายใจบริสุทธิ์เพียงครั้งเดียวของเจ้าก็ไม่มีมาถึงราชสำนักแห่งความวิสุทธิ์ของเรา ?เจ้าจมอยู่ในมหาสมุทรแห่งอวิชา แต่ริมฝีปากของเจ้ากลับอ้างว่าศรัทธาในพระผู้เป็นเจ้า เจ้ารักผู้ที่เราชิงชัง ?ศัตรูของเราเจ้าก็เอาไปเป็นเพื่อน ถึงกระนั้นเถอะ เจ้าเดินบนธรณีของเรา พอใจอยู่ในกิเลส หารู้ไม่ว่าธรณีนั้นเอือมระอาเจ้าและทุกสิ่งในพื้นดินรังเกียจเจ้า ?หากเจ้าเพียงแต่เปิดตา เจ้าจะถือว่าเศร้าโศกดีกว่าหรรษาและตายเสียดีกว่ามีชีวิตนี้

(20)

ดูกร ?ธุลีกายที่เคลื่อนไหวได้

เราปารถนาจะสนทนากับเจ้า ?แต่เจ้าไม่ไว้ใจเรา ดาบที่เจ้าใช้ต่อต้านได้โค่นต้นไม้แห่งความหวังของเจ้าเอง ตลอดเวลาเราอยู่ใกล้เจ้า ?แต่เจ้ากลับอยู่ไกลจากเรา เราได้เลือกความรุ่งโรจน์อมรให้กับเจ้า แต่เจ้ากลับเลือกความอดสูอย่างไม่มีสิ้นสุดให้กับตัวเอง ?ขณะที่ยังมีเวลาอยู่ จงกลับมาและอย่าทิ้งโอกาสของเจ้าไป

(21)

ดูกร ??บุตรแห่งกิเลส

ผู้รู้และมีปัญญาได้พยายามอยู่นานหลายปีแต่ก็ยังไม่พบพระผู้ทรงความรุ่งโรจน์ ?พวกเขาทุ่มเทชีวิตเพื่อค้นหาพระองค์ แต่ก็ไม่ได้เห็นความงามของพักตรากฤติของพระองค์ ?เจ้าบรรลุเป้าหมายโดยมิต้องออกแรงแม้แต่น้อยและพบสิ่งที่ปรารถนาโดยไม่ต้องค้นหา แต่ถึงกระนั้น ?เจ้าก็ยังจมอยู่ในอัตตา จนดวงตามองไม่เห็นความงามของพระผู้เป็นที่รักยิ่ง และมือไม่ได้สัมผัสชายผ้าของพระองค์ เจ้าผู้มีดวงตา จงเมินดูแล้วเจ้าจะฉงน (22)

ดูกร ผู้ที่อาศัยอยู่ในนครแห่งความรัก

พายุมรณะพัดกระโชกเทียนที่ไม่รู้ดับ และความงามของพระศาสดาหนุ่มถูกปกคลุมด้วยธุลี บรมกษัตริย์แห่งความรักถูกประทุษร้ายโดยผู้กดขี่ และนกพิราบแห่งความวิสุทธิ์ติดอยู่ในอุ้งเล็บของนกเค้าแมว ผู้ที่อาศัยอยู่ในปะรำแห่งความรุ่งโรจน์และหมู่เทวัญต่างพิลาปร่ำไห้ ส่วนเจ้าหลับใหลอย่างลืมสติแต่กลับคิดว่าตนเองเป็นมิตรแท้ ความคิดของเจ้าช่างเหลวใหลเพียงใด!

(23)

ดูกร ผู้โง่เขลาแต่ยังได้ชื่อว่าฉลาด

เหตุไฉนเจ้าจึงทำตัวเป็นผู้เลี้ยงแกะ ในเมื่อจิตใจของเจ้าเป็นสุนัขป่าที่จดจ้องฝูงแกะของเรา เจ้าเป็นประหนึ่งดวงดาวที่ขึ้นมาก่อนอรุโณทัย ซึ่งแม้จะดูเหมือนว่าเรืองรองสุกใส ก็ทำให้ผู้แสวงหานครของเราหลงทางไปสู่ความหายนะ

(24)

ดูกร ผู้ที่ดูเหมือนสะอาดแต่ในใจนั้นสกปรก

เจ้าเป็นเสมือนน้ำที่ใสแต่มีพิษ ซึ่งภายนอกดูเหมือนบริสุทธิ์ แต่เมื่อถูกทดสอบโดยผู้ตรวจจากสวรรค์ ไม่มีแม้แต่หยดเดียวที่ยอมรับได้ ใช่แล้ว ลำแสงของดวงอาทิตย์ส่องมายังธุลีและกระจกเหมือนกัน แต่แสงสะท้อนนั้นต่างกันดังเช่นดวงดาวต่างกับโลก ต่างกันอย่างวัดไม่ได้เชียวล่ะ

(25)

ดูกร สหายในภารดี

จงตรึกตรองสักครู่หนึ่ง เจ้าเคยได้ยินหรือว่า มิตรและศัตรูควรอาศัยอยู่ในหัวใจเดียวกัน ดังนั้นจงไล่คนแปลกหน้าออกไป และให้ผู้เป็นมิตรเข้ามาในบ้านของพระองค์

(26)

ดูกร บุตรแห่งธุลี

เรากำหนดทุกสรรพสิ่งในสวรรค์และโลกไว้ให้กับเจ้า เว้นแต่หัวใจของมนุษย์ ซึ่งเราใช้เป็นที่อาศัยสำหรับความงามและความรุ่งโรจน์ของเรา แต่เจ้ากลับยกที่อาศัยของเราให้กับคนอื่น และเมื่อใดที่ตัวแทนความวิสุทธิ์ของเรามาหาที่อยู่ของเขา คนแปลกหน้าพบเขาอยู่ที่นั่น ไร้ที่อาศัย เขาจึงรีบไปยังวิหารของพระผู้เป็นที่รักยิ่ง ถึงกระนั้นเถิด เราปกปิดความลับของเจ้าและไม่อยากให้เจ้าอับอาย

(27)

ดูกร ผู้มีกิเลสในสันดาน

หลายต่อหลายอรุณ เราจากอาณาจักรสวรรค์มายังที่อาศัยของเจ้า และพบเจ้าอยู่บนเตียงอย่างสบาย สาละวนอยู่กับผู้อื่น เราจึงรีบกลับมายังพิมานอันรุ่งโรจน์ในชั่วพริบตา และมิได้เอ่ยถึงมันต่อเหล่าเทพยดาในนิวาสเบื้องบนของเรา

(28)

ดูกร บุตรแห่งความอารี

เราเนรมิตเจ้าขึ้นมาจากศูนยภาพอันว่างเปล่าด้วยมัตติกาแห่งบัญชาของเรา ทุกอะตอมและสาระของทุกสรรพสิ่ง เราเตรียมไว้ให้สำหรับการฝึกสอนเจ้า ดังนี้ก่อนที่เจ้าจะคลอดจากครรภ์มารดา เราได้เตรียมต่อมน้ำนมไว้สำหรับเจ้า ดวงตาที่จะดูแลเจ้า และหัวใจที่จะรักเจ้า ?เราเลี้ยงดูเจ้าอย่างเมตตารักใคร่ภายใต้ร่มเงาแห่งความปรานีของเรา และปกป้องเจ้าด้วยความกรุณา เจตนาของเราในทั้งหมดนี้คือ เพื่อให้เจ้าไปถึงอาณาจักรนิรันดร์ของเราและคู่ควรกับพระพรจากเรา แต่ถึงกระนั้นเจ้ายังไม่เอาใจใส่ และเมื่อเติบโตขึ้น เจ้าเฉยเมยต่อบุญคุณของเรา และหมกหมุ่นอยู่กับจินตนาการอันไร้สาระของเจ้าเองจนลืมสติ เมินหนีจากอานนของพระผู้เป็นมิตร และไปอาศัยอยู่ในสำนักของศัตรูของเรา

(29)

ดูกร ทาสแห่งพิภพ

หลายต่อหลายอรุณ สายลมแห่งความเมตตารักใคร่ของเราพัดมายังเจ้า และพบเจ้าหลับสนิทอยู่บนเตียงแห่งความประมาท ด้วยโศกาต่อสภาพของเจ้า สายลมของเราจึงพัดกลับไปที่เดิม

(30)

ดูกร บุตรแห่งปฐพี

หากเจ้าปรารถนาเรา จงอย่าแสวงหาใครอื่น หากเจ้าอยากยลความงามของเรา จงปิดตาที่มองโลกและทุกสรรพสิ่งในโลก เพราะความประสงค์ของเรากับของผู้อื่นเป็นเสมือนไฟกับน้ำ ไม่อาจอยู่ในหัวใจเดียวกันได้

(31)

ดูกร คนแปลกหน้าที่ได้มาเป็นเพื่อน

เทียนในหัวใจของเจ้าถูกจุดขึ้นด้วยหัตถ์อันทรงอานุภาพของเรา จงอย่าดับเทียนนั้นด้วยวายุแห่งอัตตาและกิเลส ยารักษาโรคภัยทั้งหมดของเจ้าคือการระลึกถึงเรา จงอย่าลืมสิ่งนี้ จงให้ความรักของเราเป็นสมบัติล้ำค่าของเจ้าและถนอมเอาไว้เป็นประหนึ่งสายตาและชีวิตของเจ้าเอง

(32)

ดูกร ภราดรของเรา

จงสดับฟังวจนะที่น่าอภิรมย์จากมธุรสวาจาของเรา และจงดื่มสายธารแห่งความวิสุทธิ์จากปรียาวาทของเรา ?จงเพาะเมล็ดของเมธาสวรรค์ในดินที่บริสุทธิ์ของหัวใจ และรดด้วยน้ำแห่งความมั่นใจ เพื่อว่าความรู้และปัญญาของเราจะงอกขึ้นมาอย่างเขียวขจีในนครพิสุทธิ์ของหัวใจของเจ้า

(33)

ดูกร ผู้ที่อาศัยอยู่ในสวรรค์ของเรา

เราปลูกความรักและมิตรภาพของเจ้าไว้ในอุทยานสวรรค์ด้วยความเมตตารักใคร่ ?และรดน้ำด้วยธาราคุณของเรา บัดนี้ชั่วโมงแห่งการออกผลมาถึงแล้ว จงพยายามปกปักรักษาความรักและมิตรภาพนั้นให้รอดพ้นจากไฟแห่งกิเลสตัณหา

(34)

ดูกร สหายของเรา

จงดับตะเกียงแห่งความผิดพลาด และในหัวใจของเจ้านั้นจงจุดแสงสว่างแห่งการนำทางสวรรค์ เพราะในไม่ช้า ณ เบื้องหน้าของพระผู้เป็นที่บูชา ผู้ตรวจสอบมนุษยชาติจะไม่ยอมรับสิ่งใดนอกจากคุณธรรมที่พิสุทธิ์และการกระทำที่วิมลบริสุทธิ์

(35)

ดูกร บุตรแห่งธุลี

คนฉลาดจะไม่พูดนอกจากจะมีผู้ฟัง ดังเช่นผู้ที่ถือถ้วยน้ำจะยื่นน้ำให้ก็ต่อเมื่อเขาพบผู้ที่แสวงหา และคนรักจะไม่รำพันจากส่วนลึกของหัวใจจนกว่าจะได้พิศดูความงามของผู้ที่เขารัก ดังนั้นจงเพาะเมล็ดแห่งปัญญาและความรู้ในดินที่บริสุทธิ์ของหัวใจ และซ่อนเร้นไว้จนกว่าไม้ดอกแห่งเมธาสวรรค์จะงอกขึ้นมา โดยอย่าให้เปื้อนโคลนตม

(36)

ในบรรทัดแรกของธรรมจารึกได้รับการบันทึกและลิขิต และภายในวิหารแห่งเทพมณเฑียรของพระผู้เป็นเจ้า มีวจนะเหล่านี้ซ่อนเร้นอยู่:

ดูกร คนรับใช้ของเรา

อย่าได้ละทิ้งอาณาจักรอมตะเพื่อไปหาสิ่งที่ไม่จีรัง และอย่าละทิ้งอาณาจักรสวรรค์เพราะติดพันอยู่ในกิเลส นี้คือสายธารแห่งชีวิตนิรันดร์ที่มีต้นน้ำมาจากปากกาของผู้ทรงปรานี ขอความสุขสวัสดีจงมีแด่ผู้ที่ได้ดื่ม

(37)

ดูกร บุตรแห่งธรรม

จงระเบิดกรงของเจ้าออก และเหินขึ้นสู่เวหาแห่งความวิสุทธิ์ประดุจนกฟีนิกซ์แห่งความรัก จงปล่อยวางจากตนเอง และอาศัยอยู่ในอาณาจักรอันพิสุทธิ์ด้วยดวงจิตที่เปี่ยมไปด้วยความปรานี

(38)

ดูกร บุตรแห่งธุลี

จงอย่าพอใจกับความสบายไปวันๆ และอย่าพรากตัวเจ้าเองจากการพักผ่อนชั่วนิรันดร์ จงอย่าเอาอุทยานแห่งความปีติอนันต์ไปแลกกับกองธุลีของโลกที่ไม่จีรังนี้ จงทะยานจากคุกของเจ้าขึ้นไปสู่ทุ่งหญ้าไพโรจน์เบื้องบน และบินจากกรงของโลกนี้ขึ้นไปสู่สวรรรค์ที่ไร้อาณาบริเวณ (39)

ดูกร คนรับใช้ของเรา

จงปลดตัวเจ้าเองออกจากพันธนาการของโลกนี้ และปล่อยวิญญาณของเจ้าออกจากคุกแห่งอัตตา จงฉวยโอกาสนี้เพราะเจ้าจะไม่มีอีกแล้ว ????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????(40)

ดูกร บุตรของบริจาริกาของเรา

หากเจ้าได้เห็นอาณาจักรอมตะ เจ้าจะพยายามไปจากโลกอนิจจังนี้ แต่การปกปิดสิ่งหนึ่งและเปิดเผยอีกสิ่งหนึ่งต่อเจ้า เป็นความลึกลับที่ไม่มีใครเข้าใจได้นอกจากผู้ที่หัวใจบริสุทธิ์ (41)

ดูกร ?คนรับใช้ของเรา

จงชะล้างความประสงค์ร้ายออกไปจากหัวใจ และเมื่อไร้ซึ่งความริษยา จงเข้ามาสู่ราชสำนักสวรรค์แห่งความวิสุทธิ์ (42)

ดูกร สหายของเรา

จงเดินบนหนทางที่พระผู้เป็นมิตรทรงยินดี และรู้ไว้เถิดว่าความยินดีของพระองค์อยู่ที่ความยินดีของประชาชนของพระองค์ นั่นคือ : คนเราไม่ควรเข้าไปในบ้านของเพื่อนนอกเสียจากเพื่อนจะยินดี ไม่ยึดครองสมบัติของเพื่อน ไม่ถือว่าความประสงค์ของตนเองเหนือกว่าของเพื่อน และไม่เอาเปรียบเพื่อน เจ้าผู้มีปัญญา จงตรึกตรองสิ่งนี้ (43)

ดูกร สหายแห่งบัลลังก์ของเรา

อย่าได้ฟังหรือมองสิ่งชั่วร้าย อย่าทำตัวเองให้ตกต่ำ อย่าถอนหายใจหรือร่ำไห้ จงอย่าพูดสิ่งชั่วร้าย เพื่อว่าผู้อื่นจะไม่พูดสิ่งชั่วร้ายกับเจ้า และอย่าขยายข้อบกพร่องของผู้อื่น เพื่อว่าข้อบกพร่องของเจ้าเองจะไม่ใหญ่ขึ้น อย่าปรารถนาความตกต่ำให้แก่ผู้อื่น เพื่อว่าความตกต่ำของเจ้าเองจะไม่ถูกเผย วันเวลาของเจ้าคงอยู่เพียงชั่วแล่น ดังนั้นจงดำเนินชีวิตด้วยจิตใจที่ไม่ด่างพร้อย ด้วยหัวใจที่ไร้มลทิน ด้วยความคิดและอุปนิสัยที่วิสุทธิ์ เพื่อว่าเจ้าจะเป็นอิสระ และพอใจที่จะละทิ้งร่างกายนี้ไปสู่สวรรค์อันเร้นลับ และอาศัยอยู่ในอาณาจักรอนันต์ไปชั่วนิรันดร์ (44)

อนิจจา อนิจจา ดูกร ผู้ที่ติดอยู่ในกิเลส

เจ้าผ่านพระผู้เป็นที่รักยิ่งไปอย่างรวดเร็วประดุจฟ้าแลบ และหมกหมุ่นอยู่กับความเพ้อฝันอันชั่วร้าย เจ้าคุกเข่าให้กับจินตนาการอันไร้สาระของเจ้า และเรียกมันว่าสัจธรรม ดวงตาของเจ้าหันไปมองหนาม แต่เจ้ากลับให้ชื่อมันว่าดอกไม้ ลมหายใจที่บริสุทธิ์จากเจ้าก็ไม่มีแม้สักครั้งเดียว คำแนะนำของพระผู้เป็นที่รักยิ่งเจ้าก็ทิ้งไปกับสายลม ?และลบออกไปจากจารึกของหัวใจของเจ้า และเสมือนเป็นสัตว์ป่าในทุ่ง เจ้าเคลื่อนไหวและใช้ชีวิตอยู่ในทุ่งหญ้าแห่งกิเลสตัณหา ??????????????????????????????????????????????????????????????(45)

ดูกร ภราดรผู้ร่วมทาง

เหตุไฉนเจ้าจึงละเลยการกล่าวถึงพระผู้เป็นที่รักและยังทำตัวห่างไกลจากพระองค์ สาระของความงามอยู่บนบัลลังก์แห่งความรุ่งโรจน์ภายในปะรำอันหาที่เปรียบมิได้ แต่เจ้ากลับสาละวนอยู่กับการต่อสู้กันอย่างไร้สาระ สุคนธรสแห่งความวิสุทธิ์กำลังโชยมา และลมหายใจแห่งความอารีพัดมาแล้ว แต่พวกเจ้าทั้งหมดก็ยังไม่รับเอาไว้และตกอยู่ในความทุกข์ระทมแสนสาหัส อนิจจาสำหรับเจ้าและพวกที่เดินตามรอยเท้าในหนทางของเจ้า (46)

ดูกร บุตรแห่งกิเลส

จงเปลื้องภูษาแห่งความทะนงและถอดเสื้อผ้าแห่งความจองหองออกเสียเถิด (47)

ในบรรทัดศักดิ์สิทธิ์ที่สามในธรรมจารึกทับทิม ปากกาสวรรค์ลิขิตและบันทึกวจนะเหล่านี้ไว้:

ดูกร ภราดร

จงอดกลั้นซึ่งกันและกัน และอย่าผูกเสน่หาไว้กับสรรพสิ่งเบื้องล่าง อย่าได้ทะนงในยามรุ่งโรจน์หรืออดสูในยามตกต่ำ ความงามของเราเป็นพยาน เราสร้างสรรพสิ่งขึ้นมาจากธุลี และทุกสรรพสิ่งจะกลับคืนไปสู่ธุลี

(48)

ดูกร บุตรแห่งธุลี

ผู้ยากไร้ถอนหายใจในยามค่ำคืน จงบอกคนร่ำรวยให้รู้ไว้ เพื่อมิให้พวกเขาประมาทจนหลงทางไปสู่ความหายนะและถูกพรากจากพฤกษาสวรรค์แห่งความมั่งคั่ง การให้และความเอื้อเฟื้อคือคุณลักษณะของเรา ขอความสุขสวัสดีจงมีแด่ผู้ที่ประดับตนเองด้วยคุณธรรมของเรา (49)

ดูกร ผู้มีกิเลสในสันดาน

จงสละความโลภให้หมดสิ้นและแสวงหาความมักน้อย เพราะคนโลภถูกพรากเสมอมา และผู้มักน้อยเป็นที่รักและสรรเสริญเสมอมา

?? ?????????????????????????(50)

ดูกร บุตรของบริจาริกาของเรา

อย่าได้วิตกในยามยากจนหรือมั่นใจในความร่ำรวยเพราะความยากจนจะตามมาด้วยความร่ำรวย และความร่ำรวยจะตามมาด้วยความยากจน แต่ความยากจนในทุกสิ่งนอกจากพระผู้เป็นเจ้าคือของขวัญอันวิเศษ จงอย่าดูแคลน เพราะในที่สุดความยากจนนี้จะทำให้เจ้าร่ำรวยในพระผู้เป็นเจ้า และเจ้าจะรู้ความหมายของวาทะที่ว่า ? ในความเป็นจริงแล้วเจ้าคือผู้ยากจน? และวจนะศักดิ์สิทธิ์ที่ว่า ?พระผู้เป็นเจ้าคือผู้ครอบครองทุกสรรพสิ่ง? และเจ้าจะเป็นเสมือนอรุโณทัยที่สาดรัศมีอำไพบนขอบฟ้าแห่งหัวใจของคนรัก และอาศัยอยู่บนบัลลังก์แห่งความมั่งคั่งอย่างไร้กังวล (51)

ดูกร บุตรแห่งกิเลสผู้ประมาท

เจ้ายอมให้ศัตรูเข้ามาในบ้านของเราและขับมิตรของเราออกไป เพราะหัวใจของเจ้าเทิดทูนความรักของผู้อื่นนอกเหนือไปจากเรา จงสดับฟังพจนาของพระผู้เป็นมิตรและหันมาสู่สวรรค์ของพระองค์ โลกียมิตรแสวงหาประโยชน์ของตนเองจึงทำเป็นว่ารักกันและกัน ส่วนพระผู้เป็นมิตรแท้รักเจ้าเพื่อประโยชน์ของเจ้า แท้จริงแล้วพระองค์ทนทุกข์ทรมานนานัปการเพื่อนำทางให้เจ้า จงอย่าทรยศพระผู้เป็นมิตร ไม่เพียงเท่านั้น เจ้าจงรีบไปหาพระองค์ วจนะเหล่านี้คือดวงตะวันแห่งสัจธรรมและความซื่อสัตย์ที่รุ่งอรุณขึ้นมาเหนือขอบฟ้าแห่งปากกาของพระผู้เป็นนายแห่งนามทั้งปวง จงสดับฟัง เพื่อว่าเจ้าจะได้ยินวจนะของพระผู้เป็นเจ้า พระผู้ทรงช่วยเหลือในภยันตราย พระผู้ทรงดำรงอยู่ด้วยตนเอง

(52)

ดูกร เจ้าผู้ภูมิใจในความร่ำรวยที่ไม่จีรัง

จงรู้ไว้เถิดว่าที่จริงแล้ว ความมั่งคั่งคืออุปสรรคอันใหญ่หลวงระหว่างผู้แสวงหากับสิ่งที่เขาปรารถนา ระหว่างคนรักกับผู้ที่เขารัก คนร่ำรวยน้อยคนนักที่จะไปถึงราชสำนักอันเป็นที่สถิตของพระองค์ และได้เข้าไปในนครแห่งความพอใจและยอมจำนน ขอความสุขสวัสดีจงมีแด่ผู้ที่ร่ำรวยแต่ไม่ถูกความร่ำรวยปิดกั้นและพรากจากอาณาจักรนิรันดร์ ?พระนามอันยิ่งใหญ่ที่สุดเป็นพยาน ความชัชวาลของผู้มั่งคั่งดังกล่าวจะสาดรัศมีให้แก่ผู้ที่อาศัยอยู่ในสวรรค์ประดุจดวงอาทิตย์สาดรัศมีให้แก่ประชาชนบนโลก

(53)

ดูกร ผู้ร่ำรวยบนปฐพี

คนยากไร้คือผู้ที่เราฝากฝังไว้กับเจ้า จงพิทักษ์สิ่งที่เราฝากไว้ และอย่าเอาแต่สนใจความสบายของเจ้าเอง

(54)

ดูกร บุตรแห่งกิเลส

จงชำระตนเองให้บริสุทธิ์ปราศจากมลทินของความร่ำรวย และเข้าไปอยู่ในอาณาจักรแห่งความยากจนด้วยใจสงบนิ่ง เพื่อว่าเจ้าจะได้ดื่มน้ำอมฤตแห่งชีวิตนิรันดร์จากสายธาราแห่งความไม่ยึดมั่น (55)

ดูกร บุตรของเรา

การอยู่ร่วมกับผู้ไร้ศีลธรรมจะทวีความทุกข์โศก ส่วนมิตรภาพกับผู้มีธรรมจะชะล้างสนิมออกไปจากหัวใจ ผู้ที่พยายามสนทนากับพระผู้เป็นเจ้า ขอให้เขาเป็นมิตรกับบรรดาผู้เป็นที่รักของพระองค์ และผู้ที่ต้องการได้ยินวจนะของพระผู้เป็นเจ้า ขอให้เขาสดับฟังวจีของบรรดาผู้ที่พระองค์ทรงเลือกสรร (56)

ดูกร บุตรแห่งธุลี

จงระวัง อย่าเดินกับผู้ไร้ศีลธรรม และอย่าแสวงหามิตรภาพกับเขา เพราะมิตรภาพดังกล่าวจะเปลี่ยนความสว่างไสวของหัวใจเป็นไฟนรก (57)

ดูกร บุตรของบริจาริกาของเรา

หากเจ้าปรารถนาพรของพระวิญญาณบริสุทธิ์ จงเป็นมิตรกับผู้มีธรรม เพราะเขาได้ดื่มถ้วยน้ำแห่งชีวิตนิรันดร์จากมือของพระผู้เป็นอมตะ และเป็นประหนึ่งแสงอรุณที่ปลุกหัวใจของคนตาย (58)

ดูกร ผู้ประมาท

อย่าคิดว่าความลับในหัวใจของเจ้าจะไม่มีใครรู้ ไม่เพียงเท่านั้น จงแน่ใจได้เลยว่า ความลับเหล่านั้นถูกจารึกไว้เป็นอักขระที่ชัดเจน และประจักษ์แจ้งสำหรับพระผู้เป็นเจ้า (59)

ดูกร สหาย

แท้จริงแล้วเรากล่าวว่า อะไรก็ตามที่เจ้าปกปิดไว้ในหัวใจ เป็นที่เปิดเผยและชัดแจ้งประดุจทิวากาลสำหรับเรา แต่ที่มันซ่อนเร้นอยู่ได้นั้นเป็นเพราะความกรุณาของเรา มิใช่ความคู่ควรของเจ้า ????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????(60)

ดูกร บุตรแห่งมนุษย์

มหาสมุทรแห่งความปรานีที่หยั่งไม่ถึงของเราได้หยดน้ำค้างมาให้ประชาชนบนโลก แต่เราไม่เห็นมีใครหันมา เพราะว่าทุกคนเมินน้ำอมฤตแห่งเอกภาพ แล้วไปหาตะกอนสกปรกที่ไม่บริสุทธิ์ พวกเขาทิ้งถ้วยน้ำแห่งความงามอมตะและพอใจอยู่กับถ้วยน้ำโลกีย์ สิ่งที่เขาพอใจนั้นช่างต่ำช้า (61)

ดูกร บุตรแห่งธุลี

อย่าเมินน้ำอมฤตของพระผู้เป็นที่รักอมตะ และอย่าพิศดูตะกอนสกปรกแห่งโลกีย์ จงรับถ้วยน้ำจากมือของผู้ที่มาจากสวรรค์ เพื่อว่าปัญญาทั้งปวงจะเป็นของเจ้า และเจ้าจะได้ยินสุรเสียงเร้นลับขานมาจากอาณาจักรที่ซ่อนเร้นจากสายตา เจ้าผู้ใฝ่ต่ำ จงแผดเสียง เหตุไฉนเจ้าเมินน้ำอมฤตที่ไม่รู้สิ้นของเรา แล้วไปหาน้ำที่ต้องเหือดแห้งไป (62)

ดูกร ประชาชนทั้งหลายของโลก

จงรู้ไว้ด้วยว่า ความหายนะที่คาดไม่ถึงกำลังติดตามเจ้า และโทษทัณฑ์อันสาหัสรอคอยเจ้าอยู่ อย่าคิดว่าการกระทำของเจ้าถูกลบไปจากสายตาของเรา ความงามของเราเป็นพยาน! การกระทำทั้งหมดของเจ้านั้น ปากกาของเราได้จารึกไว้เป็นอักขระที่ชัดเจนบนแผ่นมรกต (63)

ดูกร ผู้กดขี่บนพิภพ

จงวางมือจากการกดขี่ เพราะเราได้ปฏิญาณไว้ว่า จะไม่ให้อภัยผู้ที่ไม่ยุติธรรม ปฏิญญานี้เปลี่ยนแปลงไม่ได้เพราะเราได้ประกาศิตไว้ในธรรมจารึก และประทับด้วยสัญจกรอันรุ่งโรจน์ของเรา (64)

ดูกร ผู้พยศ

ความอดกลั้นของเรากลับทำให้เจ้าได้ใจ และความทรมานอันยาวนานของเรายิ่งทำให้เจ้าไม่เอาใจใส่ จนกิเลสของเจ้าควบม้าอย่างคึกคะนองบนเส้นทางอันตรายไปสู่ความหายนะ เจ้าคิดหรือว่าเราไม่สนใจหรือไม่รู้ (65)

ดูกร ผู้อพยพ

ลิ้นที่เราออกแบบไว้ให้กล่าวถึงเรานั้น อย่าทำให้ด่างพร้อยด้วยการนินทา หากไฟแห่งอัตตาครอบงำเจ้า จงนึกถึงข้อบกพร่องของเจ้าเองมิใช่ข้อบกพร่องของสิ่งสร้างสรรค์ของเรา เพราะว่าพวกเจ้าแต่ละคนรู้จักตัวเองดีกว่ารู้จักผู้อื่น (66)

ดูกร บุตรแห่งความเพ้อฝัน

จงรู้ไว้ด้วยว่า เมื่ออรุโณทัยทอดรัศมีมายังขอบฟ้าแห่งความบริสุทธิ์อนันต์ ความลับและกรรมชั่วที่กระทำไว้ในรัตติกาลจะถูกเผยให้ประจักษ์ต่อประชาชนบนโลก (67)

ดูกร วัชพืชที่งอกขึ้นมาจากดิน

เหตุไฉนมือสกปรกของเจ้าไม่สัมผัสเสื้อผ้าของเจ้าเองเสียก่อน และทำไมหัวใจที่เปื้อนด้วยกิเลสตัณหาของเจ้าจึงพยายามเข้ามาสู่อาณาจักรอันวิสุทธิ์และสนทนากับเรา สิ่งที่เจ้าปรารถนายังอยู่ไกลจากเจ้านัก (68)

ดูกร บุตรของอดัม

วาจาและการกระทำที่ดีงามบริสุทธิ์นั้นไปสู่สวรรค์อันรุ่งโรจน์ จงพยายามให้การกระทำของเจ้าบริสุทธิ์ปราศจากธุลีแห่งอัตตาและความเสแสร้ง และให้เป็นที่โปรดปราน ณ ราชสำนักแห่งความรุ่งโรจน์ เพราะในไม่ช้า ณ เบื้องหน้าของพระผู้เป็นที่บูชา ผู้ตรวจสอบมนุษยชาติจะไม่ยอมรับสิ่งใดนอกจากคุณธรรมที่พิสุทธิ์และการกระทำที่วิมลบริสุทธิ์ นี้คือดวงตะวันแห่งปัญญาและความลึกลับสวรรค์ที่สาดรัศมีอยู่เหนือขอบฟ้าแห่งพระประสงค์เบื้องบน ขอพระพรจงมีแด่ผู้ที่หันมารับแสง (69)

ดูกร บุตรแห่งโลกีย์

ภาวะแห่งชีวิตนั้นน่าอภิรมย์หากเจ้าบรรลุถึง อาณาจักรนิรันดร์นั้นรุ่งโรจน์หากเจ้าหลุดพ้นไปจากโลกสังขาร ความปีติที่บริสุทธิ์นั้นหวานหากเจ้าได้ดื่มถ้วยน้ำศักดิ์สิทธิ์จากมือของพระศาสดาหนุ่ม ?หากเจ้าบรรลุถึงสภาวะนี้เจ้าจะเป็นอิสระจากวินิบาตและความตาย อิสระจากความตรากตรำและบาป (70)

ดูกร สหายของเรา

จงระลึกถึงปฏิญญาที่เจ้าสัญญากับเราบนภูเขาปารานในอาณาบริเวณอันวิสุทธิ์แห่งซามาน เราได้ให้หมู่เทวัญและผู้ที่อาศัยอยู่ในนครอนันต์มาเป็นพยาน จนถึงบัดนี้เราไม่เห็นมีใครซื่อสัตย์ต่อพระปฏิญญา แน่นอนเลยว่า ความทะนงและความพยศได้ลบปฏิญญานั้นออกไปจากหัวใจจนไม่เหลือร่องรอย แม้ว่าเราทราบดี เราก็ยังคอยและมิได้เปิดเผยสิ่งนี้ (71)

ดูกร คนรับใช้ของเรา

เจ้าเป็นเสมือนดาบที่หลอมไว้อย่างดีและซ่อนคมอยู่ในฝักซึ่งคุณค่าของมันยังไม่เป็นที่ทราบของช่าง ดังนั้นจงออกมาจากฝักแห่งอัตตาและกิเลส เพื่อว่าคุณค่าของเจ้าจะประจักษ์ชัดและเรืองรองไปทั่วพิภพ

(72)

ดูกร สหายของเรา

เจ้าคือดวงตะวันบนนภาแห่งความวิสุทธิ์ของเรา อย่าให้มลทินทางโลกบดบังรัศมีของเจ้า จงฉีกม่านแห่งความประมาททิ้งไป และออกมาจากหลังก้อนเมฆอย่างสว่างไสวเพื่ออาบแสงแห่งชีวิตให้แก่ทุกสรรพสิ่ง

(73)

ดูกร บุตรแห่งความทะนง

เจ้าละทิ้งอาณาจักรอันไม่รู้สิ้นของเราไป เพราะเห็นแก่อาณาจักรที่ไม่จีรัง และเอาเสื้อผ้าสีฉูดฉาดมาใส่โอ้อวด ความงามของเราเป็นพยาน เราจะลบสีหลากหลายเหล่านี้ให้หมด และรวบรวมทุกคนไว้ในดินเพียงสีเดียว ยกเว้นผู้ที่เลือกสีของเราและไม่เปื้อนสีอื่น (74)

ดูกร บุตรแห่งความประมาท

อย่าผูกเสน่หาไว้กับอาณาจักรที่ไม่จีรังหรือปลื้มปีติในอาณาจักรนั้น เจ้าเป็นเสมือนวิหคที่ขับร้องอยู่บนคบไม้อย่างมั่นใจโดยไม่ระวัง จนกระทั่งพรานมัจจุราชยิงเจ้าร่วงลงมาบนดินอย่างทันใด เสียงเพลง รูปโฉมและสีสันก็สิ้นไปไม่เหลือร่องรอย ดูกร ทาสของกิเลส จงมีสติ (75)

ดูกร บุตรแห่งบริจาริกาของเรา

การแนะนำให้ด้วยคำพูดเสมอมา ถึงเวลาแล้วที่จะให้ด้วยการกระทำ ทุกคนต้องแสดงออกถึงการกระทำที่วิสุทธิ์ เพราะคำพูดนั้นทุกคนมีได้เหมือนกัน แต่การกระทำมีแต่ในผู้ที่เรารักเท่านั้น ดังนั้นจงพยายามด้วยหัวใจและวิญญาณให้ตัวเจ้าต่างจากคนอื่นที่การกระทำ นี้คือคำแนะนำที่เราให้ไว้แก่เจ้าในธรรมจารึกที่ศักดิ์สิทธิ์และวิโรจน์ (76)

ดูกร บุตรแห่งความยุติธรรม

ในยามราตรี ความงามของพระผู้เป็นอมตะลงจากยอดมรกตแห่งความซื่อสัตย์มายังซาดราตูร มันทาฮา* และร่ำไห้จนหมู่เทวดาและผู้ที่อาศัยอยู่ในอาณาจักรเบื้องบนคร่ำครวญต่อความโศกเศร้าของพระองค์ ครั้นแล้วมีคำถามเอ่ยขึ้นมาว่า เหตุไฉนจึงพิลาปร่ำไห้ พระองค์ทรงตอบว่า : ข้าพเจ้าได้รับบัญชาให้รอคอยอยู่บนเนินเขาแห่งความซื่อสัตย์เพื่อสูดสุคนธรสแห่งความภักดี แต่ก็ไม่เห็นมีมาจากชาวโลก เมื่อถูกเรียกให้กลับไป ดูซิ ข้าพเจ้าเห็นนกพิราบแห่งความบริสุทธิ์ถูกทรมานอย่างเจ็บปวดในอุ้งเล็บของสุนัขบนพิภพ ครั้นแล้วอามาสวรรค์รีบออกมาจากคฤหาสน์เร้นลับด้วยใบหน้าที่ผุดผ่อง และถามชื่อพวกเขา จึงได้ทราบหมดยกเว้นหนึ่งชื่อ และเมื่อรบเร้า พยัญชนะแรกของชื่อนั้นจึงเปล่งออกมา ครั้นแล้วบรรดาผู้ที่อาศัยอยู่ในพิมานรีบออกมาจากเทวาวาสอันรุ่งโรจน์ และเมื่อพยัญชนะที่สองเปล่งออกมา พวกเขาทุกคนล้มลงบนพื้นดิน ในชั่วขณะนั้น มีเสียงมาจากสถูปข้างในว่า ?เท่านั้นเถิดพอแล้ว? แท้จริงแล้วเราเป็นพยานต่อสิ่งที่พวกเขาเคยทำและกำลังทำอยู่ขณะนี้ (77)

* คือสัญลักษณ์ที่หมายถึงพระศาสดา

ดูกร บริจาริกาของเรา

จงดื่มสายธารแห่งความลึกลับสวรรค์จากวาจาของพระผู้ทรงปรานี จงยลความอำไพของดวงตะวันแห่งปัญญาจากอรุโณทัยแห่งพจนาสวรรค์ จงเพาะเมล็ดแห่งปัญญาของเราในดินที่บริสุทธิ์ของหัวใจ และรดด้วยน้ำแห่งความมั่นใจ เพื่อว่าไม้ดอกแห่งความรู้และปัญญาจะงอกขึ้นมาอย่างเขียวขจีจากนครพิสุทธิ์ของหัวใจ (78)

ดูกร บุตรแห่งกิเลส

อีกนานเท่าไหร่เจ้าจะเหินอยู่ในอาณาจักรของกิเลส เราให้ปีกแก่เจ้าไว้เพื่อโบยบินไปสู่อาณาจักรแห่งความวิสุทธ์อันเร้นลับ มิใช่ให้บินไปในความเพ้อฝันอันชั่วร้าย เช่นกัน เราให้หวีแก่เจ้าเพื่อให้เจ้าหวีเกศาที่เงางามของเรา มิใช่ให้ไว้เฉือนกรรฐ์ของเรา (79)

ดูกร คนรับใช้ของเรา

เจ้าคือต้นไม้ในสวนของเรา เจ้าต้องออกผลที่ล้ำเลิศ เพื่อว่าเจ้าเองและผู้อื่นจะได้รับประโยชน์จากผลนั้น ดูกร มนุษย์ผู้มีปัญญา เป็นหน้าที่ของทุกคนที่จะประกอบอาชีพและวิชาชีพ เพราะในนั้นมีความลับแห่งความมั่งคั่งอยู่ เพราะผลขึ้นอยู่กับวิธีการ และความกรุณาของพระผู้เป็นเจ้าเพียงพอสำหรับเจ้าทุกประการ ต้นไม้ที่ไม่ออกผลนั้นเหมาะสำหรับกองไฟ ???????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????(80)

ดูกร คนรับใช้ของเรา

มนุษย์ที่ต่ำที่สุดคือผู้ที่ไม่มีผลผลิตบนโลก แท้จริงแล้วมนุษย์ดังกล่าวนับว่าเป็นเสมือนคนตาย ไม่เพียงเท่านั้น ในสายตาของพระผู้เป็นเจ้า คนตายยังดีกว่าผู้ที่เกียจคร้านและไร้ค่า (81)

ดูกร คนรับใช้ของเรา

มนุษย์ที่ดีที่สุดคือผู้ที่เลี้ยงชีพด้วยการประกอบอาชีพ และใช้จ่ายสำหรับตนเองและญาติพี่น้องด้วยความรักในพระผู้เป็นเจ้า พระผู้เป็นนายแห่งโลกทั้งปวง (82)

ด้วยความกรุณาของพระผู้เป็นเจ้า เจ้าสาวที่เร้นลับน่าพิศวงซึ่งก่อนนี้ซ่อนอยู่ในวาทะ มาบัดนี้ได้ถูกแสดงให้ปรากฏชัดประดุจรัศมีอำไพของความงามของพระผู้เป็นที่รักยิ่ง ดูกร สหาย เราขอเป็นพยานว่า ความกรุณาบริบูรณ์แล้ว การแสดงเหตุผลสำเร็จแล้ว ข้อพิสูจน์ประจักษ์แจ้งแล้ว และหลักฐานได้รับการยืนยันแล้ว บัดนี้ขอดูว่าความพยายามของเจ้าในหนทางแห่งความไม่ยึดมั่นจะบังเกิดผลอันใด นี้คือวิธีที่พระผู้เป็นเจ้าทรงโปรดเจ้าและบรรดาผู้ที่อยู่ในสวรรค์และบนโลก ขอความสรรเสริญจงมีแด่พระผู้เป็นเจ้า พระผู้เป็นนายแห่งภพทั้งปวง